- trafić w sedno
- попа́сть в то́чку
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
trafić w sedno
Смотреть что такое "trafić w sedno" в других словарях:
trafić [utrafić] w sedno — {{/stl 13}}{{stl 7}} zauważyć trafnie istotę sprawy, coś najważniejszego; ująć celnie istotę zagadnienia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Utrafił w samo sedno z krytyką. Trafić w sedno swoją uwagą. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sedno — n III, Ms. sednonie, blm «to, co jest w czymś zasadnicze, podstawowe; istota czegoś» Sedno problemu, rzeczy, sprawy, zagadnienia. Dojść, przejść, przystąpić do sedna czegoś. Sedno czegoś leży, tkwi w czymś. ◊ Trafić w sedno «znaleźć właściwe… … Słownik języka polskiego
trafić — dobrze, szczęśliwie, źle, nieszczęśliwie a) «znaleźć się we właściwym lub niewłaściwym miejscu, przybyć gdzieś we właściwym lub niewłaściwym momencie»: Władzio zobaczył mnie przy stoliku i zaśmiał się hałaśliwie. – Cześć, Jasiu! – zawołał. –… … Słownik frazeologiczny
sedno — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. sednonie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} zasadnicza część zagadnienia, istota problemu, sprawy; jądro, rdzeń : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sedno rzeczy, zagadnienia, dzieła. Dojść, przystąpić, dotrzeć do sedna sprawy. Wprowadzić … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sedno — Trafić, utrafić w (samo) sedno «znaleźć właściwe rozwiązanie, oddać coś we właściwy, zwięzły sposób; uchwycić istotę rzeczy»: Oto rzeczowa kobieta interesu! Zadaje trzy pytania i za każdym razem trafia w sedno! M. Ziomecki, Lato. (...) Gombrowicz … Słownik frazeologiczny
trafiać — Trafić dobrze, szczęśliwie, źle, nieszczęśliwie a) «znaleźć się we właściwym lub niewłaściwym miejscu, przybyć gdzieś we właściwym lub niewłaściwym momencie»: Władzio zobaczył mnie przy stoliku i zaśmiał się hałaśliwie. – Cześć, Jasiu! – zawołał … Słownik frazeologiczny
trafiać — ndk I, trafiaćam, trafiaćasz, trafiaćają, trafiaćaj, trafiaćał, trafiaćany trafić dk VIa, trafiaćfię, trafiaćfisz, traf, trafiaćfił, trafiaćfiony 1. «o strzelającym, rzucającym czymś; o pocisku: dosięgać celu; nie chybiać, nie pudłować» Trafiać… … Słownik języka polskiego
utrafić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, utrafićfię, utrafićfi, utrafićfiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} strzelając, rzucając czymś, trafić w jakieś miejsce, wykonać celny rzut, strzał, dosięgnąć celu : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
trafiony — trafionyfieni imiesł. bierny czas. trafić (p.) trafiony w użyciu przym. pot. «taki, który osiągnął cel, trafił w sedno; udany, celny, trafny» Trafiona inwestycja … Słownik języka polskiego
utrafić — dk VIa, utrafićfię, utrafićfisz, utraf, utrafićfił, utrafićfiony 1. «dosięgnąć celu, nie chybić (strzelając, rzucając czymś); trafić» dziś zwykle we fraz. Utrafić w czyjąś czułą strunę «poruszyć sprawy, na które ktoś jest wrażliwy» ◊ Utrafić… … Słownik języka polskiego
